Doeschka Meijsing heeft vaker autobiografisch geschreven, zoals in '100% chemie' en 'Moord en doodslag' dat ze samen met haar broer Geerten schreef. Zo ook in deze nieuwe roman. De lesbische ik-persoon wordt door haar geliefde bedrogen, wat bij haar herinneringen oproept aan haar eerdere relaties en eerste verliefdheid. De bedriegende geliefde modelleert Meijsing overduidelijk naar haar ex-vriendin de journaliste Xandra Schutte, en de ik heeft veel trekjes van Meijsing zelf. Met name het feit dat iedereen al van het bedrog wist behalve zij, leidt bij de ik tot schaamte en de wens zich nooit meer in het openbaar te vertonen. Het verhaal wordt een bijna plotloze monoloog waarin de vertelster zich aan een zelfonderzoek onderwerpt en zich voorzichtig weer onder de mensen begeeft. Ze doet dat niet zonder bitterheid en woede, maar vooral ook met humor en zelfkritiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten