Zomertuin is qua sfeer te vergelijken met de romans van Konsalik; alleen wordt alles nog veel uitgebreider beschreven. Het boek was dunner net zo spannend geweest, maar het blijft ontzettend romantisch met een herhaling van situaties waarin het echtpaar elkaar niet begrijpt, wat later weer tot uitgebreide verzoeningen leidt.
Bijzonder aardig zijn de intermezzo's over de jeugd van Tatiana en haar ervaringen als kind.
Een boeiend laatste deel! Maar het boek is ook goed zelfstandig te lezen zonder de eerste twee delen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten