Leo Vroman 22-2-2014

Leo Vroman Door de evolutie I Door de evolutie van ons brein kan het zijn evolutie scherper zien: hoe wij zo slim geworden zijn, en hoe gevaarlijk bovendien.   Terwijl de hersenkronkels zich hervormen verbuigen en verdelen en vervangen wordt het waterhoofd een bol vol wormen die naar vrijheid zullen gaan verlangen.   Nu nog steeds een beetje vaag en van het nieuwe denken zo vermoeid en zo lang al na de Grote Bons    zien wij straks dat wij tot plaag op deze aarde zijn gegroeid. En dan verwijderen wij ons.
[p. 443]
II Is evolutie doelgericht? Dan is mijn krabbelend ik een goed model: van proza naar het voorbestemd gedicht. ‘Surival of the future’ Alhoewel...    had alles eigenlijk anders moeten wezen? Die voor mijn boeken omgehakte bomen! Had aan dat schrijven en vooral dat lezen allang een einde moeten komen?   Of zijn wij allemaal maar melodie waar wij als prachtig hulpeloze dingen het doelloze gezang van ondergaan   en moeten meegenieten van al die heerlijke gedaantewisselingen? En dat wij daaruit en daarvoor bestaan?   (bron DBNL)