Asa Linderborg' Ha poppetje, fijn je te zien’, zegt hij, en hij neemt mijn omhelzing en de tekening van de prinses in bruidsjurk in ontvangst. Hij zet me op de bagagedrager en fietst weg. We gaan naar het huis van oma en opa, snoekbaars eten. Mijn papa en ik.'
De vierjarige Åsa groeit op bij haar vader, Leif, die haar beste maatje is, alles met haar bespreekt en haar heel vrijlaat. Hij vergelijkt hen vaak met Pippi Langkous en haar vader. Ze heeft een gelukkige, onbekommerde jeugd ondanks het feit dat Leif alcoholist is, wat hun leven tamelijk chaotisch maakt. Als Åsa ouder wordt en Leifs alcoholisme verergert, schaamt ze zich steeds meer voor hem. Uiteindelijk gaat ze weer bij haar moeder wonen en heeft ze nauwelijks nog contact met haar vader. Enkele jaren na zijn dood schreef Linderborg haar herinneringen aan hem op. Het is een eerbetoon aan een vader die weliswaar verre van perfect was, maar die haar toch het belangrijkste van alles meegaf: zijn onvoorwaardelijke liefde. Een boek dat weinig mensen onberoerd zal laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten